სახელის ფუძის განსაზღვრის მეთოდოლოგიური ასპექტები ქართულში

ანოტაცია

1.6.2.1.1. სახელის ფუძის განსაზღვრის მეთოდოლოგიური ასპექტები ქართულში. /რ. გერსამია/. ენა და კულტურა. – 2019. – #22. – გვ. 14-20. – ქართ.; რეზ.: ქართ., ინგლ.

სახელის ფუძე ის მონაცემია, რომელსაც უკავშირდება მისი ლექსიკური მნიშვნელობა და სტრუქტურულად ყველა ფლექსიური აფიქსის ჩამოშორებით მიიღება. -ებ მორფემის ფუნქციები დგინდება სინტაგმატური და პარადიგმატული მიმართებებით, მორფემათა რანგობრივი სტრუქტურის ანალიზით, ის აღნიშნავს სემანტიკურ სიმრავლეს და აწარმოებს რიცხვის (მრავლობითის) გრამატიკულ კატეგორიას, ანუ მას აქვს როგორც დერივაციული, ისე ფლექსიური აფიქსის სტატუსი, რომელიც დერივაციულ და ფლექსიურ მოდელებში მისი პოზიციის განსაზღვრით დგინდება. ლიტ. 6.

ავტ.